• wykwalifikowana kadra pedagogiczna,
• klasa integracyjna, mało liczna ( maksymalnie do 20 uczniów),
• praca na lekcji z nauczycielem wspomagającym ( oligofrenopedagogiem ),
• Indywidualny Program Edukacyjno- Terapeutyczny dla każdego ucznia
• dostosowane podręczniki,
• zajęcia rewalidacji indywidualnej ,
• terapia logopedyczna,
• opieka psychologa,
• dostosowane zajęcia sportowe Boccia,
• pomoc drugiego nauczyciela na lekcji wychowania fizycznego,
• hipoterapia

DOSTOSOWANIA :

• toalety przystosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnością ruchową, na każdym piętrze,
• pomoc asystenta osób niepełnosprawnych w czynnościach samoobsługowych, toaleta
• dowóz busem z / do szkoły, dla uczniów poruszających się na wózkach.

Nabór uczniów z niepełnosprawnością
do klas integracyjnych

Do Szkoły przyjmujemy uczniów z różnym rodzajem niepełnosprawności: 

• ruchową (również dzieci poruszające się na wózkach ),
• autyzmem i zespołem Aspergera,
• niepełnosprawnością widzenia, słyszenia,

Dokumentacja wymagana do klasy integracyjnej:

• podanie do Dyrekcji Szkoły,
• aktualne orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego , wydane przez zespół orzekający poradni psychologiczno-pedagogicznej,
• orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez MIEJSKI ZESPÓŁ DS. ORZEKANIA O NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI (jeżeli jest),
• dokumentacja medyczna ( do wglądu),
• opinie/informacje z placówek wspomagani a rozwoju , do których uczęszczało dziecko (przedszkole, szkoła, terapeuci, logopeda itp.).
• wytwory dziecka np. prace plastyczne.

Spotkanie z rodzicem i dzieckiem

• rozmowa z rodzicem,
• poznanie dziecka ( swobodna zabawa i rozmowa ),
• analiza dokumentacji dziecka,
• wypełnienie ankiety informacyjnej.

Zajęcia dodatkowe dla uczniów
ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

REWALIDACJA - to ciąg zabiegów dydaktycznych, wychowawczych, leczniczych, których celem jest jak najlepsze przystosowanie osoby niepełnosprawnej do życia społecznego. To zaspokojenie potrzeb biologicznych, psychicznych i społecznych dziecka, aby umożliwić jego wszechstronny rozwój – na miarę jego możliwości. Rewalidację można więc określić jako wychowanie zmierzające do najpełniejszego rozwoju. Pojęcie to oznacza długotrwałą działalność terapeutyczno-pedagogiczną.

Celem zajęć z zakresu rewalidacji indywidualnej jest wyrównanie braków w zakresie intelektualnym i psychoruchowym dzieci spowodowanych zaburzeniami somatycznymi, psychicznymi bądź niesprzyjającymi warunkami rodzinnymi i środowiskowymi.

 

HIPOTERAPIA - forma rehabilitacji psychoruchowej, do której stosuje się konia. Jest jedną z form rehabilitacji wieloprofilowej, czyli oddziałującej jednocześnie ruchowo, sensorycznie, psychicznie i społecznie.

 

METODA RUCHU ROZWIJAJĄCEGO WERONIKI SHERBORNE - Metoda ta opiera się o system ćwiczeń, które wspomagają prawidłowy rozwój dzieci i korygują zaburzenia rozwojowe oraz emocjonalne. Główna idea metody wyraża się bowiem w stwierdzeniu, że posługiwanie się ruchem jest narzędziem wspomagania i terapii zaburzeń rozwoju psychoruchowego dziecka.

Udział w ćwiczeniach ma na celu stworzyć dziecku okazję do poznawania własnego ciała, usprawnienia motoryki, poczucia swojej siły, sprawności i w związku z tym możliwości ruchowych. Podczas ćwiczeń ruchowych dziecko może poznać przestrzeń, w której się znajduje (przestaje ona być dla niego niebezpieczna). Dziecko czuje się bezpiecznie, staje się aktywne, bardziej twórcze.

 

BOCCIA - jest dyscypliną paraolimpijską, posiada wybitne walory sportowo-rehabilitacyjne, ale jest także doskonałą grą dla pełnosprawnych - sprawdza się jako gra integracyjna. Poza kształtowaniem sprawności fizycznej daje możliwości integracyjnego działania w atmosferze tolerancji i poszanowania inności fizycznej. Ma proste zasady, nie stawia graczom żadnych ograniczeń wiekowych lub sprawnościowych, nie wymaga drogiego sprzętu ani nawet sal sportowych. Posiada nieskończenie wiele rozwiązań taktycznych.

Możliwość współzawodnictwa jest znaczącym czynnikiem mobilizującym do systematycznego zwiększania umiejętności niepełnosprawnych, a w konsekwencji przełamywania barier psychologicznych i zwiększenia motywacji do podjęcia aktywności społecznej

ZAJĘCIA DLA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH. Boccia została zainicjowana w Europie na początku lat 80-tych, kiedy uznano, że jest dużo osób niepełnosprawnych, które z powodu znacznych dysfunkcji nie mogą uczestniczyć w uprawianiu większości dyscyplin.

Zadebiutowała na Światowych Igrzyskach Niepełnosprawnych w Nowym Yorku 1984. Na stałe weszła do programu paraolimpijskiego od igrzysk w Barcelonie w 1992 roku. Uprawiana jest w 50 krajach. W Polsce rozpropagowana przez Sportowe Stowarzyszenie Inwalidów START w Poznaniu.

Zasady gry. Boccia to inaczej pojedynek kul. Na specjalnie oznaczonym boisku o wymiarach 12_:5 na 6 metrów znajdują się pola dla zawodników : 2 drużyny po 3 graczy. Każda drużyna ma do dyspozycji 6 kul czerwonych lub niebieskich. Zadaniem gracza jest umieszczenie swojej kuli blisko białej. Wygrywa ta drużyna, która uzyska najwięcej punktów, czyli umieści swoje kule na boisku blisko białej kuli. Zasady gry są dostosowane dla potrzeb osób niepełnosprawnych: elastyczne kule, możliwość korzystania ze specjalistycznej rynny lub pomoc asystenta.

Boccia w Szkole Podstawowej nr 10. Od listopada 2008 roku w naszej szkole odbywają się zajęcia ruchowe Boccia dla dzieci niepełnosprawnych z klas integracyjnych 0-6. Zajęcia prowadzone są przez instruktorów sportu osób niepełnosprawnych o specjalności Boccia: pedagoga p. Hannę Fryda i psychologa p. Katarzynę Sojka. Zajęcia są kierowane do uczniów z niepełnosprawnością ruchową i poruszających się na wózku inwalidzkim - ta grupa dzieci regularnie uczestniczy w treningach. W zajęciach uczestniczą również dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, sensoryczną i zaburzeniami zachowania. Niektóre dzieci ze względu na swój stan zdrowia nie uczestniczą w typowych lekcjach w-f. Boccia jest dla nich alternatywną formą ruchu i zajęć fizycznych Wszystkie dzieci z klas integracyjnych mają możliwość korzystania z zajęć na basenie. Ze względu na duże zainteresowanie naszymi zajęciami okazjonalnie zapraszamy do gry dzieci pełnosprawne np. podczas olimpiady i paraolimpiady . Są to zajęcia atrakcyjne, bardzo łubiane przez dzieci.

 

Znaczenie boccii w życiu dzieci niepełnosprawnych. Głównym założeniem zajęć ruchowych Boccia jest aktywizacja osób niepełnosprawnych i ich rozwój psychofizyczny poprzez ruch. Rozbudzenie zainteresowania sportem, aktywne spędzanie czasu. Boccia to nie tylko kształtowanie sfery fizycznej, to usprawnianie intelektu, pamięci, koncentracji. Integracyjny charakter zajęć wpływa na rozwój społeczny i emocjonalny dzieci.

Podczas zajęć kształtowana jest sprawność sfery fizycznej zarówno motoryki dużej jak i małej. Każde zajęcia zawierają typowe elementy treningu sportowego  rozgrzewkę  z przygotowaniem odpowiednich partii całego ciała, trening główny, zajęcia końcowe i wyciszające. Ćwiczenie dobierane są indywidualnie do możliwości każdego dziecka, są zróżnicowane i różnorodne np. rzucanie, turlanie lub toczenie piłki. Podczas zajęć dzieci z ograniczoną sprawnością kończyn górnych lub zwiększoną spastycznością. korzystają ze specjalistycznego sprzętu tzw. rynny. Umieszcza się w niej piłeczkę, a zadaniem gracza jest wypchnięcie jej brodą na boisko. Zawodnicy stopniowo opanowują zasady gry.

Boccia to gra integracyjna, która wpływa na rozwój społeczny, uczy zasad komunikacji między ludźmi poprzez rozgrywki grupowe i ćwiczenia w parach. Podczas zajęć dzieci nawiązują kontakty interpersonalne, uczą się mowy ciała, wagi kontaktu wzrokowego oraz prowadzenia rozmowy.

Boccia daje możliwość odnoszenia sukcesów, dzielenia się z innymi, zwiększa wiarę we własne siły i możliwości. Wpływa pozytywnie na poczucie własnej wartości i swój obraz w oczach innych. Dzieci doświadczają różnych emocji podczas gry, uczą się rozpoznawać i nazywać uczucia oraz kontrolować negatywne emocje takie jak np. gniew i zazdrość. Uczniowie spędzają aktywnie czas, takie pozytywne pobudzenie organizmu przekłada się na inne życiowe sytuacje. Po obserwacji dzieci widać, że są bardziej radosne. Po rozmowie z rodzicami i nauczycielami zauważamy dobroczynny wpływ zajęć na funkcjonowanie dzieci, ich większą aktywność na lekcjach , zaangażowanie w naukę i motywację do pracy. U niektórych dzieci poprawiła się koncentracja i spostrzegawczość. Do zajęć wplata się różne elementy z zakresu nauczania przedmiotów szkolnych np. matematyki (zliczanie punktów, odliczanie obecnych..).

Mamy nadzieję, że uczestniczenie w treningach poprawi funkcjonowanie dzieci niepełnosprawnych w szkole i przyczyni się do uzyskania lepszych wyników w nauce. Rodzice obserwują zmiany u swoich dzieci, które chętniej podejmują różnorodny wysiłek, ćwiczą np. rzuty do celu, mają swoje zainteresowania, czują się doceni one i cieszą się ze swoich sukcesów. Dzieci stają się bardziej samodzielne i pewne siebie.

• korygowanie postawy ciała;
• regulacja napięcia mięśniowego;
• kontakt z przyrodą, działanie motywacyjne;
• doskonalenie równowagi, koordynacji, orientacji w przestrzeni, schematu własnego ciała, poczucia rytmu;
• stymulacja i normalizacja czucia powierzchniowego;
• zwiększenie poczucia własnej wartości, zmniejszenie zaburzeń emocjonalnych;
• rozwijanie pozytywnych kontaktów społecznych.
• poznaje własne ciało,
• poznaje przestrzeń wokół siebie,
• zdobywa pewność siebie,
• zdobywa poczucie bezpieczeństwa w otoczeniu,
• nawiązuje kontakt,
• uczy się współpracy z partnerem (rówieśnikiem lub osobą z którą jest w parze) i grupą,
• zyskuje zaufanie do partnera i grupy.